Ik ga even terug in de tijd: in maart 2018 vierde ik met mijn team een klein feestje bij het waterstof tankstation van de universiteit Ulm. De reden: we hadden zojuist een wereldrecord gevestigd: 2.888 km op waterstof in 24 uur. Terwijl wij aan het napraten waren arriveerde er een Mercedes waarvan de bestuurder vriendelijk vroeg of wij plaatsen wilden maken zodat hij waterstof kan tanken. Een Mercedes? Waterstof? We hadden zojuist een van de eerste GLC F-Cells in levenden lijve gezien (waarvan ik wist dat ze bestonden).
De bestuurder bleek een ingenieur van Daimler te zijn die het tot zijn taak mocht rekenen om de GLC F-Cell te testen en te verbeteren. Hij was erg enthousiast over de auto en loofde de rijeigenschappen. Als je dan zelf ook stukjes schrijft over elektrische auto’s, dan wil je maar één ding: zelf die GLC testen.
Maar tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren: de GLC F-Cell was alleen in Duitsland leverbaar (niet eens te koop maar op een soort leasebasis). Vervolgens mochten ze alleen door medewerkers van Daimler worden gereden. En in 2020 kwam het nieuws dat Daimler stopte met het leveren van de GLC F-Cell en dat de focus op trucks met brandstofcellen werd gelegd.
In september 2020 stond echter een waterstof rally gepland. Daimler had maar liefst acht teams ingeschreven. Toen ik werd gebeld door één van de deelnemers besloot ik gewoon te vragen of ik een GLC mocht test rijden. Mijn contactpersoon zou navraag voor me doen. Enkele uren later kreeg ik een mailtje met een contactpersoon, en de vraag wanneer het me schikte.
Het is een lange introductie, maar auto’s waar je moeite voor moet doen, zijn natuurlijk extra speciaal. Dit was een testrit waar ik naar uit keek!
De GLC F-Cell
Ik heb al eerder de batterij elektrische versie getest die als Mercedes EQC door het leven gaat. Zoals je kunt lezen was ik daar erg lovend over. Als ik op een zondagmiddag - na een uitgebreide introductie door een Daimlermedewerker op diens vrije dag! – achter het stuur van de GLC plaats neem vallen me de overeenkomsten met het EQC interieur op. Wie een Mercedes gewend is, voelt zich direct thuis.
Aan ruimte, ook voor de achterpassagiers is geen gebrek. De GLC F-Cell heeft behalve twee waterstoftanks ook een flink batterijpakket aan boord. Daardoor ligt de laadvloer enkele centimeters hoger. Er blijft echter meer dan genoeg ruimte over.
Specificaties
De GLC weegt schoon aan de haak 2.050 kilogrammen. Dat is fors minder dan de 2.495 kilo’s van de EQC. De EQC is echter voorzien van een krachtbron die dik 400 pk kan leveren. De GLC F-Cell doet het met 211 paarden.
De gewone GLC weegt afhankelijk van de uitvoering 1.690 tot 2.025 kilogrammen. De brandstofceluitvoering is dus amper zwaarder.
De benodigde energie kan worden meegenomen in twee waterstoftanks die samen 4,4 kg H2 kunnen herbergen. Daarnaast is er een flink accupakket van 13,5 kWh (waarvan 9,5 kWh bruikbaar). Met dit totaal pakket moet de GLC F-cell in de hybride modus 478 kilometer kunnen afleggen.
Hoe rijdt ie?
Ik had enkele uren de tijd en besloot vanaf Mercedes Fuell Cells in Kircheim under Teck over de snelweg richting Ulm te rijden voor een tankstop. Vervolgens voor een fotoshoot naar Blaubeuren en dan binnendoor (dat waren de mooiste routes) terug naar Kirchheim unter Teck.
Eenmaal op de Autobahn werd direct de topsnelheid getest: officieel bedraagt deze 160 km/h (100 mijl/uur), de begrenzer kapte het feest af bij 170 op de klokken. Berg af heb ik heel even 174 op de teller gezien.
Voor Nederlandse begrippen is het meer dan zat, voor wie in Duitsland flinke afstanden wil overbruggen is het feit dat je weet dat je ook boven de 150 km/h kunt cruisen.
Weggedrag
De GLC is een hoge auto. Dat is niet bevorderlijk voor uitmuntend weggedrag. 211 paardekrachten die 2 ton moeten voortstuwen lijkt ook niet echt recept voor flitsende prestaties.
Desondanks merk ik dat ik met een glimlach op mijn lippen door het prachtige landschap terug naar Kirchheim rijd. Tip: rij van Ulm naar Erbach en rij dan via Schelklingen en Justingen naar Kirchheim. Dat is met elke auto een groot feest. De weg slingert dat het een lieve lust is en biedt uitzicht op prachtige groene glooiende landschappen. Een sprookje!
Die pret werd echter gedrukt door een Skoda die eveneens maar aanzienlijk trager van dat landschap genoot. De BMW M achter me aarzelde geen moment en stoef vervaarlijk brullende voorbij de GLC en de Skoda. De situatie een bochtige weg met tegenliggers was er niet naar om halfslachtig te werk te gaan. Had de GLC genoeg power aan boord? Toen de weg naar mijn beoordeling veilig was vloerde ik het gaspedaal. Ik had aan een zucht voldoende om de Skoda voorbij te snellen en moest subiet afremmen want 120 op de klok was weer wat veel van het goede.
Praktisch
De GLC F-Cell laat zich ook volledig elektrisch berijden. De accu kan met een stekker worden opgeladen. Daarmee kan zo’n 50 kilometer worden afgelegd. Er wordt diverse manieren naar deze hybride oplossing gekeken. Wie niet direct een waterstoftankstation in de buurt heeft maar wel graag op waterstof wil kunnen rijden is hiermee goed geholpen. Nog een zienswijze is de gedachte dat je op zonnestroom je woon-werkverkeer kan doen en dat je lange ritten emissieloos op groene waterstof aflegt.
Conclusie
Het laatste voorval is misschien karakteriserend voor de GLC F-Cell. Het is een heer van stand die zich beschaafd en geruisloos door het verkeer beweegt. De motorisering past daarbij en is naar mijn mening ook echt afdoende.
Mijn standpunt tegenover de theoretische actieradii is denk ik wel bekend. Tijdens mijn testrit (topsnelheid, inhalen, heerlijke landwegen) lag het gemiddelde verbruik op 1,5 kg/100 km. Dat is fors. Van de Daimler teams hoor ik dat met rustig rijden 1,0 kg/100 km haalbaar is. En dat is netjes.
Maar wat kun je in de praktijk met de GLC F-cell? De German 24h Hydrogen Rally is gewonnen door een GLC F-cell die in 24 uur bijna 1.900 kilometer wist af te leggen. Na afloop waren ze nog zo fris als een hoentje..
Reacties