"Mayday, mayday! Ik heb geen remmen meer!" Als de Ecorunner XII vlak voor de start van de wereldrecordpoging de pitstraat inrijdt begeeft de gelijmde bevestiging van de rempedaalsteun het. Koortsachtig wordt een oplossing bedacht, gevonden én geconstrueerd door de knappe koppen van dit studententeam. Slechts drie kwartier later dan gepland start de wereldrecordpoging met een degelijk bevestigde rempedaalsteun.
De recordpoging: wie rijdt het verste op één tank waterstof?
Het is de afgelopen jaren stuivertje wisselen geweest: Eco-Runner Team Delft vestigt een record (1196 km), dat vervolgens weer door een Toyota Mirai wordt verbroken (1360 km, augustus 2021). Eco-Runner heeft de handschoen opgepakt met de Eco-Runner XII waarmee ze de dit jaar Shell Ecomarathon wonnen in Assen.
Wat is de uitdaging?
Bij de Shell Ecomarathon draait het om extreme efficiency: op slechts 30 gram waterstof wist het team 7 ronden af te leggen. Dat komt rekenkundig overeen met meer dan 5400 kilometer. Deze recordpoging is geheel anders.
Nu draait het om uithoudingsvermogen. De snelheid gaat omhoog van 25-30 naar 45 km/h. Dat is een fors verschil. Daarvoor is uitvoerig onderzoek gedaan naar de optimale efficiency van de gebruikte brandstofcel. Die wordt nu continu op ongeveer 80% van zijn maximale vermogen benut, wat overeenkomt met een snelheid van 45 km/h.
Als je zo ver mogelijk wilt komen op één tank, moet je natuurlijk een zo groot mogelijke tank monteren. Maar zo simpel ligt het niet. Een grotere tank betekent meer gewicht, en elke kilogram extra betekent een efficiency verlies van 1%.
Daarnaast betekent een hogere snelheid ook aanpassingen aan de aerodynamica. Daartoe zijn een aantal panelen geoptimaliseerd en worden alle naden in de carrosserie minutieus afgeplakt. Elk procentje winst telt!
Toezicht
Vanuit Eco-Runner Team Delft ontving ik het verzoek of ik wilde toezien of de gereden afstand ook echt op één tank is afgelegd. Daarvoor heb ik samen met de fuel cell engineer Remko Saraber, Chief Bodywork Martijn Kanger en PR & Partnerships Manager Juli Muijderman een analyse van het voertuig en het systeem gemaakt.
Er is slechts één aansluiting voor voeding van de motor, en de stroom is afkomstig van de brandstofcel. Om te verzekeren dat de waterstoftanks niet kunnen worden vervangen door andere, is het toeganksluik naar de vier cilinders (en de speciaal voor dit doel ontworpen draagconstructie) verzegeld. Die hele constructie is overigens zeker 20 kg zwaarder, dus dat betekent... een 20% lagere efficiency. Die efficiency daalt nog verder door de hogere snelheid.
De afgelegde afstand wordt gemeten door een op elk voorwiel bevestigde rondeteller. Daarnaast is het voertuig voorzien van een GPS-systeem en wordt handmatig elke ronde geteld. Ergo: na afloop wordt er een nauwkeurige rapportage vastgesteld, door mij gecontroleerd en ondertekend, met voldoende onderbouwing.
De sfeer
Geheel begrijpelijk is het niet leuk als je vlak voor zo'n recordpoging geconfronteerd wordt met een technisch euvel. Er wordt gespannen gesleuteld. Als ik met diverse leden van het team merk ik dat ze gespannen zijn. Ieder is gefocust op zijn rol. En iedereen weet wat er - in theorie - mis kan gaan. Dat is ondervangen met uitgebreide draaiboeken en planningen. De jongens en meisjes van Eco-Runner Team Delft gaan een spannend weekend toegemoet. Zondag 3 juli om 14:00 is duidelijk of ze hun wereldrecordpoging geslaagd is. Ik weet dat ze er alle vertrouwen in hebben.
